Главная страница сайта Небесное Искусство Главная страница сайта Небесное Искусство Главная страница сайта Небесное Искусство
Путь единения с Богом - это путь усилия и труда, а не путь удобства и небрежности. Ахмад ибн Аджиба
Кликните мышкой 
для получения страницы с подробной информацией.
Блог в ЖЖ
Карта сайта
Архив новостей
Обратная связь
Форум
Гостевая книга
Добавить в избранное
Настройки
Инструкции
Главная
Западная Литература
Х.К. Андерсен
Карты путешествий
Ресурсы в Интернете
Р.М. Рильке
У. Уитмен
И.В. Гете
М. Сервантес
Восточная Литература
Фарид ад-дин Аттар
Живопись
Фра Анжелико
Книги о живописи
Философия
Эпиктет
Духовное развитие
П.Д. Успенский
Дзен. 10 Быков
Сервисы сайта
Мудрые Мысли
От автора
Авторские притчи
Помощь сайту
 

 

Текущая фаза Луны

Текущая фаза Луны

29 марта 2024

 

Главная  →  Х.К. Андерсен  →  Сказки  →  Переводы сказок  →  Все сказки на белорусском языке  →  Дзяўчынка з запалкамі

Случайный отрывок из текста: Фарид ад-дин Аттар. Рассказы о святых. Хазрат Хасан Басри
... Хасан был настолько смиренен, что считал себя ниже других. Однажды на берегу реки Даджлы он повстречал человека, который сидел вместе с молодой дамой, и перед ними стояла бутылка вина. Хасан подумал: «Как испорчен этот человек! Если бы он был таким, как я». В этот момент на реке недалеко от них показалась лодка. Она медленно погружалась в воду. Мужчина немедленно бросился в воду, и из семи тонувших человек он спас шестерых. Затем он посмотрел на Хасана и сказал: «Если ты выше меня, тогда, во имя Всевышнего, спаси седьмого человека. Ты спасешь только одного, в то время как я спас шестерых». Хасан не мог сделать этого. Тогда мужчина обратился к нему с такими словами: «Господин, женщина, сидящая рядом со мной, моя мать, а в этой бутылке — вода. Эта сцена была разыграна, чтобы испытать тебя». Хасан упал на колени и сказал: «Ты спас шесть человек, так вытащи и меня из вод гордости и тщеславия». Он ответил: «Да исполнит Господь твое желание!» Хасан почувствовал, что его желание осуществилось. С тех нор он стал таким смиренным, что, увидев однажды какую-то бродячую собаку, заметил: «О Господи! Считай меня Твоим рабом ради этой добродетельной собаки». ...  Полный текст


Выберите из раздела сказок Андерсена:

Перечень сказок:
по году издания
по алфавиту
по популярности
по оценкам читателей
случайная сказка

Переводы сказок:
на белорусском
на украинском
на монгольском
на английском
на французском
на испанском

Иллюстрации к сказкам:
В. Педерсен
Л, Фрюлих
Э. Дюлак
современные художники

Примечания к сказкам:
Примечания

Выберите из раздела Андерсена:

Повести и романы, стихи, автобиографии, путевые заметки, письма, портреты, фотографии, вырезки, рисунки, литература об Андерсене, раздел Андерсена на форуме.
   

Эту сказку можно посмотреть на 2-х языках одновременно
Выберите языки:
и  

 
Оцените эту сказку:
Кликните мышкой 
для получения страницы с подробной информацией.
Всего оценок: 4, средняя: 4.0 (от 1 до 5)
   

Дзяўчынка з запалкамі

 

Бралася на мароз, ішоў снег, на вуліцы рабілася ўсё больш і больш цёмна. Справа была вечарам, напярэдадні Новага года. У гэткі вось холад і цемрадзь па вуліцах блукала бедная дзяўчынка з непакрытай галавой і босымі нагамі. Праўда, яна выйшла з дому ў туфлях, але чаго яны былі вартыя! Неверагодна агромністыя, апошняю іх насіла маці дзяўчынкі, і яны зляцелі ў малюткі з ног, калі яна перабягала цераз вуліцу, спужаўшыся дзвюх карэт, што імчалі міма яе. Аднаго туфля яна так і не знайшла, другі ж падхапіў нейкі хлопчык і пабег з ім, сказаўшы, што з яго выйдзе выдатная калыска для яго дзяцей, калі яны ў яго будуць.

І вось дзяўчынка пайшла далей басанож; ножкі яе зусім пачырванелі і пасінелі ад холаду. У старэнькім фартушку ў яе ляжала некалькі карабкоў серных запалак; адзін карабок яна трымала ў руцэ. За цэлы дзень ніхто не купіў у яе ніводнай запалачкі, яна не ўтаргавала ні гроша. Галодная, азяблая, ішла яна ўсё далей, далей... Шкада было і паглядзець на небараку! Снег густа падаў на яе цудоўныя бялявыя валасы, якія віліся, але яна і не думала пра гэтую прыгажосць. Ва ўсіх вокнах свяціліся агеньчыкі, вуліцы дыхалі смажанымі гусьмі; сёння ж быў пярэдадзень Новага года — вось пра гэта яна думала.

Нарэшце яна ўселася ў куточку, за выступам аднаго дома, скурчылася і падціснула пад сябе ножкі, каб хоць трошкі сагрэцца. Але не, стала яшчэ халадней, а дамоў яна вярнуцца не смела: яна ж не прадала ніводнага карабка, не ўтаргавала ні гроша — бацька прыб'е яе! Ды і не цяплей у іх дома! Толькі што дах над галавою, а вецер, дык так і гуляе па ўсяму жытлу, нягледзячы на тое, што ўсе шчыліны і дзіркі старанна заткнуты саломаю і анучамі.

Ручкі яе зусім пакалелі. Ах! Адна маленечкая запалка магла б сагрэць яе! Калі б толькі яна асмелілася ўзяць з карабка хаця б адну, чыркнуць ёю аб сцяну і пагрэць. пальчыкі! Нарэшце дзяўчынка выцягнула запалку. Чырк! Як яна засіпела і загарэлася! Полымя было такое цёплае, яснае, і калі дзяўчынка прыкрыла яго ад ветру жменькай, ёй здалося, што перад ёю гарыць свечка.

Дзіўная гэта была свечка: дзяўчынцы мроілася, быццам яна сядзіць перад вялікаю жалезнаю печкаю з бліскучымі меднымі ножкамі і дзверцамі. Як хораша палымнеў у ёй агонь, як цёпла стала малютцы! Яна выцягнула было і ножкі, але... агонь пагас. Печка знікла, у руках дзяўчынкі застаўся толькі абгарэлы канец запалкі.

Вось яна чыркнула другою; запалка загарэлася, полымя яе ўпала проста на сцяну, і сцяна стала раптам празрыстаю. Дзяўчынка пабачыла ўвесь пакой, накрыты беласнежным абрусам і застаўлены дарагім фарфорам стол, а на ім смажаную гусь, напханую чарнаслівам і яблыкамі. Што за пах ішоў ад яе! Лепш жа за ўсё было тое, што гусь раптам саскочыла са стала і, як была, з відэльцам і нажом у спіне, так і пабегла, перавальваючыся, проста да дзяўчынкі. Тут запалка пагасла, і перад дзяўчынкай зноў стаяла адна халодная каменная сцяна.

Яна запаліла яшчэ запалку і апынулася пад дзівоснаю елкаю, куды большаю і прыгажэйшаю, чым тая, якую дзяўчынка бачыла на Куццю, зазірнуўшы ў акно аднаго багатага купца. Елка гарэла тысячамі агеньчыкаў, а з зеляніны голля выглядвалі стракатыя малюнкі, якімі ўпрыгожваюць вокны крамаў. Малютка працягнула да елкі абедзве ручкі, але запалка пагасла, агеньчыкі сталі паднімацца ўсё вышэй і вышэй, і яна пабачыла, што гэта былі ясныя зорачкі; адна з іх раптам пакацілася па небе, пакідаючы за сабою доўгі вогненны след.

— Вось нехта памірае! — сказала дзяўчынка.

Нябожчыца бабуля, якая адна ў цэлым свеце любіла дзяўчынку, казала ёй: «Калі падае зорачка — нечая душа ідзе да Бога».

Дзяўчынка чыркнула аб сцяну новаю запалкаю; яркае святло асвяціла прастору, і перад малюткаю стаяла ўся акружаная ззяннем, такая ясная, светлая, і ў той жа час такая ціхая і ласкавая яе бабуля.

— Бабуля! — закрычала дзяўчынка. — Вазьмі мяне з сабою! Я ведаю, што ты знікнеш, як толькі пагасне запалка, знікнеш, як цёплая печка, дзівосная смажаная гусь і вялікая цудоўная елка!

І яна паспешліва чыркнула ўсімі запалкамі, якія засталіся і былі ў яе ў руках, — гэтак ёй хацелася затрымаць бабулю.

І запалкі ўспыхнулі такім яркім полымем, што стала святлей, чым днём. Ніколі яшчэ бабуля не была такою прыгожаю, такою вялікаснаю! Яна ўзяла дзяўчынку на рукі, і яны паляцелі разам, у ззянні і ў бляску, высока-высока, туды, дзе няма ні холаду, ні голаду, ні жаху — да Бога!

У халодны ранішні час, у кутку за домам, па-ранейшаму сядзела дзяўчынка з ружовымі шчочкамі і ўсмешкай на вуснах, але мёртвая. Яна замерзла ў апошні вечар старога года; навагодняе сонца асвяціла маленькі трупік. Дзяўчынка сядзела з запалкамі; адзін карабок амаль зусім згарэў.

— Яна хацела пагрэцца, небарака! — казалі людзі.

Але ніхто не ведаў, якую прыгажосць яна бачыла, у якім бляску ўзняслася разам з бабуляй да навагодніх радасцей на неба!

Оцените эту сказку:
Кликните мышкой 
для получения страницы с подробной информацией.
Всего оценок: 4, средняя: 4.0 (от 1 до 5)

 

Наверх
<<< Предыдущая страница Следующая страница >>>
На главную

 

   

Старая версия сайта

Книги Родни Коллина на продажу

Нашли ошибку?
Выделите мышкой и
нажмите Ctrl-Enter!

© Василий Петрович Sеменов 2001-2012  
Сайт оптимизирован для просмотра с разрешением 1024х768

НЕ РАЗРЕШАЕТСЯ КОММЕРЧЕСКОЕ ИСПОЛЬЗОВАНИЕ МАТЕРИАЛОВ САЙТА!